Orman, yaşayan ağaçlar topluluğudur. Toprağın
özelliğine ve iklimine bağlı olarak yeşeren fideler zamanla tabii ormanı
meydana getirir. İnsan eli ve emeğiyle düzenli ve pahalı olarak yetiştirilen
ağaçlar topluluğuna ise kültür ormanı denilmektedir. Kültür ormanlarında süs
ağaçları yetiştirilebileceği gibi endüstrinin ihtiyacına cevap verebilecek
nitelikteki ağaçlarda yetiştirilebilir.
Ağaç İşleri Endüstrisinin temel maddesi olan ağaç
yıllar boyunca insanlığın hizmetinde bulunmuş özellikle teknik ve teknolojik
gelişmelerden sonra geniş bir kullanma alanına sahip olmuştur.
Ağacın Kesim Zamanı
Şartlar müsait olduğu takdirde, ağacın kesiminin,
sonbahar ve kış aylarında yapılması gerekir. Bunun nedenleri aşağıda
sıralanmıştır.
a) Sonbahar ve kış aylarında, ağacın bünyesindeki
serbest su en az seviyededir.
b) Kesimden sonra bir süre daha orman içinde kalan
ağaçları, bitkisel ve hayvansal zararlılar daha az etkiler.
c) Ağaçlarda, sürgün olmadığı için kesim sırasında
ya da devrilme anında, diğer ağaçlara ve fidelere zarar en az seviyede olur.
d) Kış mevsimde işçilik ucuzdur ve su yolları-
kızaklar gibi bazı taşıma kolaylıkları vardır.
Şayet zorunlu nedenle, kesme işlemi ilkbahar ve yaz
aylarında yapıldıysa, gövdedeki besi suyunun buharlaşması için ağaç kökü dibine
devrildikten sonra dal ve yapraklar arıtılmadan bir süre bekletilerek
tomruklama işlemine geçilmelidir. Bu mevsimlerde yapılan kesme işlerinde, çok dikkatli
davranmalı, çatlamalara, mantarlaşmaya ve zararlı böceklere karşı koruma
tedbirleri alınmalıdır.
Kış aylarında kesilen ağaçlar için böyle bir tehlike
yoktur. Ancak kesilmiş ağaçlar Nisan sonuna kadar kesim bölgesinden
çıkarılmalıdır. Aksi takdirde uyanan doğa ile birlikte, ağaç, pek çok
zararlının saldırısına uğrayacağından, değeri düşecektir.
TOMRUK
Ağaçlar, kesme tekniğine uygun olarak kökü dibine
devrildikten sonra dal ve yapraklarıyla beraber şişkin olan kısımlar gövdeden
arıtılarak kabuklar soyulur ve böylelikle “yuvarlak odun” ortaya çıkarılmış
olur.
Uzunluk eksenine dik olarak kesilmiş yuvarlak odun,
gövdesindeki dal, budak, şişkinlik ve çürükler gövde yüzeyi hizasında
temizlenmiş olmalıdır.
Tomruklama işleminde göz önüne alınması gerekli bir
başka faktör, dallar temizlendikten, kabuklar soyulduktan sonra ortaya çıkan
yuvarlak odunda ki görünen kusurlardır.
Bundan başka, tomruklama, budak durumu, eğrilik, ovallik, ur gibi kusurlara göre yapılmalıdır. Temel hedef; kereste eldesi
esasında en az firedir.
KORUNMASI
Tomrukların depolanması ve korunması Uygun olmayan
depolama şartlarında tomruklarda böcek saldırısı, oksidasyon, ardaklanma, mavi
renk oluşumu, çürüme, donma ve ısınmadan dolayı lif ayrılması, çatlama gibi
kusurlar oluşmaktadır. Bu kusurların oluşumunu önlemek için uzun süreli bekletmeler de tomruklar uygun bir yağmurlama sistemi ile ıslatılmalı ya da su
içerisinde depolanmalıdır. Su içinde depolamada tomruklar su yüzeyine
çıkmamalıdır. Bununla beraber alın çatlaklarını ve böcek zararlarını önlemek
için alın kısımlarına koruyucu maddeler sürülebilir.
KERESTELERİN KESİMİ
Kereste, yuvarlak bir kütükten kesilerek elde edilen
dikdörtgen şeklinde profili olan tahtalarıdır. Ormandaki depolardan hızar ve
biçme atölyelerine gelen tomruklar cinsleri ve kullanılacakları alanlara göre
değişik yöntemlerle kesilmektedir. Bu değişik yöntemlerin avantaj ve
dezavantajları vardır. Kereste kesiminde uygulanmakta olan üç çeşit kesim
vardır.
1.Düz kesim
2.Çeyrek kesim
3.Yarma kesim
Bu üç tip kesim şeklini, yer döşeme imalatı yapan
fabrikalar, işlerinin özelliğine göre gerektiğinde kullanmaktadırlar.
Uygulamalarında fazladan harcanan zaman ve beceriyi fiyatlarına fark olarak
yansıtmaktadırlar.
DÜZ KESİM
Bir kütükte birbirine paralel kesimler serisini
yaparak “Düz kesim” kereste elde ederler. Bu teknikte kesim çizgisi, ağacın
damarlarına ve yaş halkalarına teğet veya paralel olarak geçer. Kütüğün
uzunlamasına dilim dilim kesildiği basit bir yöntemdir.
Bu ahşap kesme sistemi, mükemmel verim sağlar çünkü
çıkacak ıskartalar en aza indirilmiştir, zaman tasarrufu yapılmıştır.
Ne yazık ki, düz kesimin bazı kritik dezavantajları
vardır. Düz kesilmiş kereste, çeyrek kesilmiş keresteye göre enlemesine daha
fazla çekme yapmaya ve bükülmeyi meyillidir, yapılan araştırmalar sonucunda
gitar, basso, keman gibi çalgı aletlerinde, değişmeyen, mümkün olan sesi elde
etmeye olanak tanıyan düz kesimi tercih etmektedirler.
ÇEYREK KESİM
Çeyrek kesimli keresteler, büyük ve geniş ağaçlardan
elde edilir. İnce ve genç ağaçlarda bu yöntem uygulanmaz. Çeyrek kesim, ağacın
merkezinden 90 derecelik açılarla kütüğün dört parçaya bölünmesinden ibarettir.
Çeyrek kesim kereste, herhangi bir odada kullanılmakta olan modern anlamdaki
yer döşemelerinde bulunan çok kuvvetli ve düzenli grenlere sahiptir. Çeyrek
kesim hem yarma ve hem de çeyrek kesimli ürün yaratır.
Bu kesimin de avantaj ve dezavantajları vardır
elbette; ürün istikrarlı ve tutarlı olup marangoz ve mobilyacılar tarafından
tercih edilmektedir. Fire oranı düz kesim ile aynıdır. Çeyrek kesim sayesinde
elde edilen verim nedeniyle, keresteler diğer düz kesimden büyük ölçüde daha az
olarak üretilmekte olup, nispeten maliyeti yüksektir. Çeyrek kesim yapabilen
kereste üreticisi çok az bulunmaktadır.
YARMA KESİM
Yarma kesim kereste, düz kesim ve çeyrek kesim
keresteden daha az kullanılmaktadır. Yarma kesim keresteler, yaş halkalarına
30-60 derece açılarda kesilir.
Ne yazık ki, yarma kesim, çok fazla zaman ve özel
beceri gerektirdiğinden maliyeti çok yüksektir, kenar kesimlerinde ufak
parçalar, takozlar ve kırıntıların miktarı çok olacaktır. Düşük verimden dolayı
bu tür bir yöntem nadiren kullanılmaktadır.
KERESTELERİN DEPOLANMASI
İstenen rutubet derecesinde kurutulan ancak hemen
kullanılmayacak olan ahşap elemanlar; böceksiz, kurtsuz ve mantar sız özel
alanlarda bulundurulmakta dırlar.
Açık veya kapalı alanlarda depolanan ahşap
elemanlar, topraktan nem ve havadan yağış almayacak şekilde yerleştirilmektedir.
Açık havada depolanan kereste istiflerinin üzerileri oluklu saç veya benzer
malzemelerle örtülmekte, alt kısımlardan su akıntılarının geçmesi önlenecek
şekilde yerleştirilmektedir.
İstifler toprağa dokunmayacak şekilde ızgara üzerine
alınmakta, bulundukları yerlerdeki kabuk döküntüsü, çalı, çırpı, ot gibi
organik artıklar temizlenmektedir. Ahşabın yapısını bozmaması için, yığınlar
zaman zaman yıkılmakta, iç kısımdaki keresteler dışa alınarak yeni yığınlar
yapılmaktadır.
Kereste stoklarının yağmura, kara, güneşe ve
şiddetli hava akımlarına karşı saklanması için en uygun çözüm, stokların kuru,
iyi yapılmış, kapalı fakat havalandırma tertibatı bulunan depolarda
saklanmasıdır.
Depolarda istiflenen keresteler üst üste dizilmekte,
hava akımına imkan verecek şekilde aralarına çıtalar yerleştirilmektedir. En
altta kalan parçaların yere değmesini önlemek için, keresteler ray veya sağlam
ayaklar üzerine oturtulmakta dırlar.
Kerestelerin
istiflendiği depolar, rutubetsiz olmakta ve iyi bir hava sirkülasyonu sağlanmaktadır.
Aksi takdirde, ahşapta rutubetlen-meler oluşmaktadır. Bozulan, çürüyen
keresteleri ayırmak ve çeşitli zararlı bakterilerin yayılmasına meydan vermemek
üzere, stoklar zaman zaman kontrolden geçirilmektedir.